Αφήγηση ιστοριών….μια λέξη που χάνεται στα βάθη του χρόνου και της ιστορίας του ανθρώπου.

Γιατί η αφήγηση ήταν πάντα το μέσο για να μιλήσουν οι άνθρωποι για τον κόσμο που τους περιβάλλει πολύ πριν έρθει ο γραπτός λόγος.   Ο ιστοριτής είναι αυτός που κρατάει ζωντανές τις ιστορίες και κάθε φορά που τις αφηγείται τις ξαναδημιουργεί ανάλογα με το κοινό του.

Με οδηγό το συναίσθημά του αλλά και το κοινό του προσθέτει ή αφαιρεί στοιχεία. Aυτή είναι η πραγματικότητα της τέχνης του. Ο ιστοριτής συμμετέχει στην αφήγηση με τη φωνή του, το σώμα του, την κίνησή του. Aναπλάθει τις ιστορίες του ανάλογα με τις συνθήκες αλλά και το κοινό που έχει μπροστά του.

Γιαυτό η τέχνη της Αφήγησης είναι μια τέχνη της συντροφικότητας της απλότητας και της επικοινωνίας.