Αφηγήσεις ιστοριών

Και όταν όλοι κάθισαν γύρο από την μεγάλη πέτρα εκείνη άρχισε να μιλάει…

Θα σας πω κι όσα θα ακούσετε έγιναν σε εκείνο τον μακρινό κόσμο που ήταν πριν από αυτόν. Κάποιοι, πιο παλιοί μπορεί και να τις θυμούνται περισσότερο, μερικοί θα τις θυμούνται λιγότερο και κάποιοι θα τις ξεχάσουν τελείως. Καθένας ας ακούσει με την καρδιά του κι ύστερα βάλτε τα δυνατά σας γιατί οι ιστορίες πρέπει να φτάσουν και σε όσους θα έρθουν ύστερα από εσάς….

Από την συλλογή το Δ. Προύσαλη: <Παραμύθια των παραμυθάδων>

Αφήγηση ιστοριών….μια λέξη που χάνεται στα βάθη του χρόνου και της ιστορίας του ανθρώπου.

Με οδηγό το συναίσθημά του αλλά και το κοινό του προσθέτει ή αφαιρεί στοιχεία. Aυτή είναι η πραγματικότητα της τέχνης του. Ο ιστοριτής συμμετέχει στην αφήγηση με τη φωνή του, το σώμα του, την κίνησή του. Aναπλάθει τις ιστορίες του ανάλογα με τις συνθήκες αλλά και το κοινό που έχει μπροστά του.

Γιαυτό η τέχνη της Αφήγησης είναι μια τέχνη της συντροφικότητας της απλότητας και της επικοινωνίας.